Om geselecteerd te worden voor het WK in de USA moet Marnicq op een Supercross minstens de 1/16de finale behalen. Bijkomende moelijkheid: als junior moet Marnicq bij de elites starten; met andere woorden de absolute wereldtop.
En het toeval wil dat vandaag in Zolder voor het eerst in België de derde manche van de wereldcup werd georganiseerd. Ik, Jone en Ice dus daarheen.
We verwachtten een massa volk, maar dat viel toch wel even tegen. Totaal geen parkeerproblemen en Jone was zelfs even bang dat we op de verkeerde dag naar Zolder waren afgezakt. Misschien zat de inkomprijs van € 25,- per persoon (slik) daar voor iets tussen.
Maar dat terzijde. Wij waren gekomen voor mooie wedstrijden en gingen supporteren voor alle Belgen en vooral voor Marnicq. Tussendoor wilde Ice nog vlug op de foto met olympisch en wereldkampioene Mariana Pajon en dan kon de wedstrijd beginnen.
Zou Marnicq zich al na de eerste ronde kunnen plaatsen of zou hij naar de “last chance” verwezen worden. In reeks 14 was het zover. Goede start, sterk door de eerste bocht, laag over de prosectie, de goede lijn volgen en de race was gereden. Zo simpel kan het zijn… allee zo lijkt het van aan de kant. Marnicq was derde en was onmiddellijk geplaatst voor de 1/32ste finale.
In die 1/32ste finale was het weer van dat: een iets mindere start, gevolgd door sterke eerste bocht en drie vlotte sprongen over de prosectie. Voila, weer “simpel” derde en geplaatst voor de 1/16de finale. Maar wat vooral telde: America here I come!
In de 1/16de finale moest niets meer. Vanop de tribune leek zijn start mij een beetje aarzelend en hij was duidelijk niet bij de eersten weg. Even dacht ik … ok het is mooi geweest, maar daar dacht Marnicq duidelijk anders over. Na de tweede bocht lag hij zowaar in 4de positie en deze plaats wist hij zonder problemen te behouden.
OK nu de 1/8ste finale. Zou er iets ongelooflijk kunnen gebeuren? Nee toch niet. Na een erg verdienstelijke wedstrijd werd Marnicq 6de… of was het 7de? Ik weet het niet meer. Ik weet alleen dat we van alles hebben genoten. Een welverdiende proficiat en succes morgen want dan wordt er opnieuw gereden.
Oh ja er werd op deze eerste dag in Zolder gevallen dat het niet normaal meer was – de ene al erger dan de andere.
